
Sokak hayvanlarımızla ilgili son dönemlerde hemen herkesin farkındalığının arttığını, çok daha bilinçli ve sağduyulu davrandığımızı gerek çevremizde gerekse sosyal medyada görmek mümkün. Geçtiğimiz aylarda, Çaycuma Belediye Başkanı Bülent Kantarcı’nın sokak hayvanları konusundaki hassasiyetini, onlara bir yaşam alanı oluşturma ve tüm canlılar gibi sokak hayvanlarının da hayat kalitesini arttırma çabasını yakından takip etmiştim. Kantarcı konuşmasında, beldeler ve komşu belediyelerdeki barınak sıkıntısından dolayı hayvanların, taraflarına bırakıldığından bahsetmişti. Öte yandan Ereğli Belediyesi’nin de sokak hayvanlarına karşı ilgi alakasına aşinayım. Veterinerlik hizmetlerini daha da geliştirme amaçlı hareket ettiklerini ve bu noktada neler yaptıklarını da izleyen biriyim. Yine Bartın Belediyesi’nin ve Bartın Belediye Başkanı’nın Sokak hayvanları konusundaki duyarlılığına ve örnek çalışmalarına imrenmekteyim.
İlçelerimizde ve çevre ilimizde durum böyleyken il olarak bu konuda nerede durduğumuzu merak ettim. Belediyeden bir arkadaşım, sağ olsun bilgi alabilmem için veterinerlik işleri müdürünün numarasını yolladı. Amacım bu konuda bilirkişiden ve doğru adresten bilgi almak ve yazımda da bu konulara değinip sokak hayvanlarımız için tüm Zonguldaklı hayvan severlere ulaşabilmekti. Ancak sonradan aracıyla ulaşmak yerine her vatandaşın yapması gerektiği gibi belediyemize gidip direkt bilgi almak istedim. Zonguldak Belediyesi’nin ne gibi çalışmaları olduğunu, Merkez’de buna yönelik herhangi bir barınaklarının olup olmadığını, varsa nasıl bir ortamın sağlandığını yeterli ekipman ve personelin bulunup bulunmadığını yine kısırlaştırma, bakım ya da hastalıklar için gereken tedavilerde nelerin yapıldığını öğrenme ihtiyacı duymuştum.
Ailemle son iki yıldır iki sokak köpeğinin yemek ve su ihtiyacını karşılamakta ve yine elimizden geldiğince birçok kediye de yemek takviyesi yapmaya çalışmaktayken şehrimizde ne gibi çalışmaların yürütüldüğünden uzak ve geride kaldığımız için ayrıca kendimi eleştirdim. Hatta sonrasında bu konularda, bir hayvan sever ve vatandaş olarak destekte bulunma isteği içindeydim. Öncelikle belediyeye gittiğimde veterinerlik işleri müdürünün burada değil belediyenin hemen yakınındaki veteriner kliniğinde olduğunu söylediler. Oraya geçtiğimde karşılayan hanımefendi de klinikte olmadığını söyledi. Ben de kendisinden de bilgi alsam yeterli olacağını belirtip birkaç yüzeysel soru sordum. Orada çalışan hanımefendinin, Zonguldak çıkışında bir yerde barınak olduğunu fakat kendisinin bu konularla ilgili pek bir şey bilmediğini söylemesi üzerine ben tekrar veteriner işleri müdürünü ya da bilgi alabileceğim biri varsa nasıl bulabileceğimi sormak durumunda kaldım. Beni, il müftülüğünün 200 metre ilerisindeki ‘Kedi evi ’ne yönlendirdi. Gittiğimde içerideki birkaç kişiden biri olan hanımefendi, müsait olmadıklarını (belki içeride bir işlem ya da bir tedavi yapılıyor olabilir, bilemiyorum, müdürlerinin de belediyede olduğunu söyledi. Oradan biraz önce geldiğimi, orada olmadığını söylemem üzerine ‘Yeni gitti ama görüşme yapabileceğinizi sanmıyorum toplantıda olacak’ dedi.
Bu kadar zor olan neydi inanın anlayamadım. İnat ettim tekrar belediyenin yolunu tuttum. Danışmandaki çalışan beni yine görünce, müdürün gelmediğini (-ki geldi dese bile bu kadar kısa sürede ne ara toplantılara girecek) zaten bugün hiç gelmediğini söylediğinde artık teşekkür edip çıktım. Belediyeye ilk defa girmiş ve bir vatandaş olarak kimseyi muhatap bulamamış biri olarak oradan ayrıldım. Yanlış anlaşılmasın, kimseyi işinin gücünün ortasında benim sorularıma cevap vermek mecburiyetinde bırakmadım. Gayet yoğun ya da aktif herhangi bir durumun yaşanmadığını bizzat görerek çalışan arkadaşlardan birkaç şey öğrenmek niyetindeydim. Üç yer dolaştım, bir tek kişiden de cevap alamadım. Umarım fikir sahibi olup bunlarla ilgili varsa eğer çalışmaları öğrenip kaleme alabilirim. Eminim benim gibi hayvan dostlarına yardımcı olmak, belediyemizin de bu konulardaki çalışmalarında destek olmak isteyecek birçok vatandaşımız vardır. Sadece bir kap su, bir kap yemek koymakla onlara yardım etmemiz maalesef yetersiz kalacaktır. Eminim ki insan gücüne, sevgi, şefkat ve desteğine ihtiyaç duyuluyordur. Bilirsek, duyurursak daha çok insana ulaşmış daha çok farkındalık yaratmış olacağız, düşüncesindeyim. Beni en iyi hayvan besleyen, büyüten ve sevenlerin anlayacağına da şüphem yok. Yerel seçimlerin kapıya dayandığı şu günlerde yapılan ya da yapılacak olanlar konusunda bir nebze de olsa sokak hayvanlarıyla ilgili de çalışmalar gündeme getirilmesini diliyorum.